กล้วยน้ำว้า เป็นพืชที่ขึ้นอยู่ทั่วไปในเขตร้อน คนไทยในสมัยก่อน (และในสมัยนี้เป็นบางส่วน) ปลูกไว้เป็นไม้ประจำบ้านและใช้ประโยชน์ได้สารพัด ปกติแล้วเราก็จะกินกล้วยน้ำว้าสุกกัน ซึ่งก็จะช่วยในเรื่องการขับถ่าย มีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียและเชื้อรา แก้ท้องผูก บำรุงร่างกาย บำรุงกำลัง และรักษาโรคแผลในกระเพาะอาหาร
ส่วนผลดิบของกล้วยน้ำว้าก็มีสรรพคุณมากเช่นกัน คือ ช่วยป้องกันและรักษาแผลในกระเพาะอาหาร รักษาท้องเสียเรื้อรัง อาหารไม่ย่อย โดยการหั่นผลดิบทั้งเปลือกเป็นแว่นแล้วตากให้แห้ง บดเป็นผง ปั้นเป็นเม็ดหรือใช้ชงน้ำร้อนดื่ม ใช้ครั้งละประมาณเท่ากับกล้วยครึ่งถึงหนึ่งผล หรือนำผงมาใช้โรยรักษาแผลเน่าเปื่อย แผลติดเชื้อ แผลเรื้อรัง
นอกจากนี้ ส่วนอื่นๆ ของกล้วยน้ำว้าก็ยังมีคุณประโยชน์มากมาย อาทิ หัวปลี ใช้แก้โรคลำไส้ โลหิตจาง ลดน้ำตาลในเลือด แก้ร้อนในกระหายน้ำ บำรุงน้ำนม บำรุงโลหิต ยางกล้วย ช่วยสมานแผล ห้ามเลือด ใบกล้วย ใช้ต้มอาบแก้เม็ดผดผื่นคัน ใช้ใบไปปิ้งนำมาปิดแผลไฟไหม้ ราก ใช้ต้มดื่มแก้ร้อนใน กระหายน้ำ แก้ท้องเสีย แก้บิด แก้ผื่นคัน
เห็นสรรพคุณมากมายขนาดนี้แล้ว คงต้องกลับไปหากล้วยน้ำว้ามาปลูกที่บ้านสักสองสามต้นแล้วกระมัง
.................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น