tororichclub

tororichclub

วันอังคารที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2555

โปรดทานฉันให้หมด ตอน ไก่ทอด...


ฉันเป็นไก่เนื้อตัวเมีย อายุราวๆ 9 เดือนกว่าขนของฉันเป็นสีน้ำตาล ตัวอ้วนท่วมเพราะในวันหนึ่งฉันกินอาหาร 3 มื้อได้ มีไข่มาแล้ว 4 คอกได้แต่ฉันไม่เคยเห็นลูกๆของฉันเลยนี้เป็นบันทึกก่อนที่ฉันจะถูกนำตัวไปโรงฆ่าสัตว์ ฉันรู้ดีเมื่อถึงเวลาไม่ว่าสัตว์หรือมนุษย์ก็ต้องตายแต่ในบางครั้งฉันกลับคิดว่านี้มันถึงเวลาของฉันแล้วหรอการตายจะเป็นอย่างไร ฉันเคยกลัวความตายหลายต่อหลายครั้ง เรามาเข้าเรื่องดีกว่า

ณ เช้าตรู่ ฉันถูกนำตัวกับเพื่อนๆ ของฉันหลายร้อยตัวนำขึ้นรถบรรทุก มันอึดอัดมากแต่อีกไม่นานเราก็ต้องถูกฆ่าไปเป็นอาหารของมนุษย์ ฉันคิดแต่ว่าฉันคงมีประโยชน์มากกว่าที่จะแก่ตายอย่างน้อยก็ให้มนุษย์อิ่มท้องไปได้ น้ำตาของเพื่อนโร่งโรยพรานพาฉันต้องเสียน้ำตาไปด้วย แต่มันเป็นสิ่งที่พวกเราต้องรับมันให้ได้ ใช้เวลาประมาณ 5 ชั่วโมงเห็นจะได้ฉันถูกนำตัวไปนห้องสีขาวๆ ในห้องมีแต่เลือด เราต่างตกใจกันมากและแล้วฉันก็เห็นร่างตัวเองกับเพื่อนถูกถอนขนสีน้ำตาลที่ฉันมั่นดูแลรักษาเป็นอย่างดีร่างของฉันถูกแบ่งเป็นส่วนๆส่วนเครื่องในก็แบ่งเป็นส่วนๆเช่นกัน มันช่างทรมารมาก อีกไม่นานฉันก็ถูกนำขึ้นรถเย็น ตอนนี้ร่างของฉันแข็งไปหมดแล้ว มันหนาวและเจ็บไปหมด ต่อไปฉันจะไปที่ไหนทำไมเวลามันช่างยาวนานเหลือเกิน ในที่สุดมนุษย์ก็เปิดร่างกายอันแข็งและเต็มไปด้วยน้ำแข็งของฉันออกและนำไปยังสถานที่หนึ่งฉันคิดว่าน่าจะเป็นร้านอาหาร พวกมนุษย์ได้หมักฉันกับซอสและอะไรมากมายฉันแสบไปหมดความรู้สึกนี้เมื่อไรจะหมดไปเสียที ต่อจากนั้นก็นำร่างแต่ละส่วนของฉันไปคลุกแป้งและลงในน้ำมันที่ร้อนมาก ร่างแต่ล่ะส่วนของฉันร้อนจนไร้ความรู้สึกแล้ว จนกรอบและนำใส่จาน ฉันหวังแต่ว่า
“มนุษย์จะทานฉันให้หมด”เพื่อให้ได้ประโยชน์แก่ร่างกายของพวกมนุษย์เอง สมกับหนึ่งชีวิตที่ฉันต้องเสียไปถึงแม้จะเป็นแค่สัตว์ตัวหนึ่ง

ปล.บันทึกนี้ไม่ได้หวังให้พวกท่านหยุดรับประทานฉัน แต่แค่หวังว่าให้ทานฉันให้หมดเพียงเท่านี้

ขอบคุณ : เนื้อเรื่อง ต้นกล้า
........................................................................................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น