กลอนสอนคน แล้วละครสอนอะไรแก่ปัญญาชน!!
ลองมาอ่านกลอนหรือคติสอนใจมนุษย์ กันเถอะ
ไม่มีเงินอย่าไปไหนไกล
ไม่มีน้ำใจอย่าไปไหนเลย...
เราจะเห็น ตัวตนที่แท้จริง ของเพื่อนเรา
ก็ตอนที่เรา ทุกข์ยาก
เราจะเห็น ตัวตนที่แท้จริง ของคนที่บอก ว่ารักเรามาก
ก็ตอนที่ ต้องมาลำบาก ด้วยกัน
ความกตัญญูไม่ใช่ส่วนเติมเต็ม
ให้เป็นคนดีโดยสมบูรณ์
แต่มันเป็นพื้นฐานของคนดี
ถ้าหากไม่มีสิ่งนี้ตั้งแต่ต้น
คุณก็ไม่มีทางเป็นคนดีที่สมบูรณ์ได้
ถ้าคุณ ” ซื้อ ” > แต่ สิ่งของที่ ” ไม่จำเป็น ”
ในไม่ช้า , คุณก็ต้อง ” ขาย ” > สิ่งของ ..ที่คุณ ” จำเป็น “
“การยอมแพ้ไม่ได้หมายความว่าคุณอ่อนแอเสมอไป
บางครั้งมันหมายความว่าคุณเข้มแข็ง
ที่จะปล่อยให้บางอย่างผ่านไป”
กับคนเลว ต้องยิ่งกวดขัน
กับคนดี สมควรผ่อนปรน
ย่อหย่อนไป คนชั่วได้ใจ
ตึงเกินไป จักเสียคนดี
“ระยะห่าง” ของคนที่ “หมดใจ”
คือ “ระยะทำใจ” ของคนที่ “ยังรัก”
การแก้แค้นยิ่งทำให้คนอื่นยิ่งแค้น
แต่การให้อภัย ทำให้คนอื่นสำนึกได้
“แสงแดดทำให้คนถอดเสื้อผ้าได้เร็วกว่ากระแสลม
ไมตรีจิตและมิตรภาพ ก็เปลี่ยนใจผู้คนได้ง่ายกว่าความรุนแรงใดๆทั้งปวง”
อย่ากลัวที่จะพูดคำว่า …ขอโทษ
หากตัวเองเป็นฝ่ายผิด
เพราะอีกฝ่าย เขาอาจจะรอใช้สิทธิ์
คำว่า….ให้อภัยอยู่!!
อะไรที่ตัดสินใจไปแล้ว
จงยอมรับผลของการตัดสินใจนั้น
ไม่ว่าจะดีหรือร้าย
เพราะย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
แต่สามารถเรียนรู้จากมันได้
ผู้หญิงที่มีแต่ “ความสวย” แต่ “ไม่มีสมอง”
ผู้ชายก็คงมองคุณเพียงแค่ “ของหวาน”
แต่ไม่ใช่ “อาหารจานหลัก”
ปริมาณของ “ความสุข”
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนของ “สิ่งดีๆ” ที่เราได้รับ
แต่อยู่ที่ “มุมมอง” ของเราที่มีต่อ “สิ่งเหล่านั้น”
“ทำตามหน้าที่แล้วมีปัญหา
ยังดีกว่ามีปัญหาเพราะไม่ทำตามหน้าที่”
อย่าเพิ่งคิดบริหารธุรกิจ
ถ้าแค่บริหารชีวิตยังไม่เป็น…
น้ำพยุงเรือได้
ก็ล่มเรือได้เช่นกัน
อุปสรรค เป็นเหมือนเงา ที่มักจะใหญ่ตามความสำเร็จ...
Thank : The love of siam
........................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น