tororichclub

tororichclub

วันศุกร์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

เหตุผลที่ผมไล่เลขาผมออก...555...(18+)


          อาทิตย์ที่แล้วเป็นวันเกิดของผม เป็นเช้าที่ผมตื่นมาแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่ จากนั้นผมก็เลยลงไปทานอาหารเช้า โดยหวังว่าภรรยาผมจะแฮปปี้เบิร์ดเดย์กับผม แล้วก็มีของขวัญเล็กๆสักชิ้นให้ 
         แต่กลับกลายเป็นว่าเธอไม่แม้แต่จะอรุณสวัสดิ์ผม ลืมไปได้เลยเรื่อง แฮปปี้เบิร์ดเดย์ อ่ะ ผมก็คิดเอาว่า เอาน่านี่แหละการแต่งงาน แต่ลูกผมไง พวกเค้าจะจำวันนี้ได้ 
แต่ลูกผมก็ลงมาทานข้าวข้างล่างแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรซักคำเลย จากนั้นผมก็ไปออฟฟิศไปทำงาน ด้วยความรู้สึกต่ำต้อย และค่อนข้างแย่ 
พอผมไปถึงออฟฟิศ เจน เลขาผมก็เข้ามาทักว่า ' สวัสดีค่ะเจ้านาย ' แล้วก็ ' สุขสันต์วันเกิดนะคะ ' 
          ผมก็รู้สึกดีที่ว่าอย่างน้อยก็มีซักคนที่จำวันเกิดผมได้น่า จากนั้นผมก็ทำงานไปเรื่อยๆจนถึงบ่ายโมง แล้วเจน ก็มาเคาะประตูห้องผมแล้วถามว่า 
          ' วันนี้ช่างเป็นวันที่อากาศดีจริงๆเลย แล้ววันนี้ก็เป็นวันเกิดเจ้านายด้วยทำไมเราไม่ไปกินข้าวเที่ยงกัน สองต่อสอง แค่ฉันกับคุณ ' 
          พอได้ยินอย่างนั้น ผมก็ตอบไปว่า ' แน่นอนสิ นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ผมได้ยินตั้งแต่เช้าเลยนะ ' 
          จากนั้นเราก็ไปทานข้าวเที่ยงกัน แต่เราไม่ได้ไปที่เราไปกินกันตามปกติ เจนเลือกร้านที่ค่อนข้างเงียบๆ ( เป็นส่วนตัว)หน่อย แล้วเราก็เลือกโต๊ะเฉพาะไว้ เราก็สั่งมาร์ตินี่มาดื่มกันคนละสองแก้ว 
          จากนั้นระหว่างทางกลับไปออฟฟิศ เจนบอกกับผมว่า ' วันนี้ช่างเป็นวันที่อากาศดีจริงๆเลย เราคงไม่ต้องรีบกลับไปที่ออฟฟิศจริงๆใช่ มั้ยเนี่ย ' 
          ผมก็ตอบไปว่า ' อืม คงไม่จำเป็นมั้ง ว่าแต่ เจน คุณคิดว่าไงล่ะ ' 
          เจนเลยตอบว่า ' งั้นแวะไปอาพาร์ทเม้นชั้นก่อนมั้ยล่ะ อยู่แค่ตรงหัวมุมด้านหน้านี่เอง ' 
          พอเราไปถึงอาพาร์ทเม้นของเจน เจนก็บอกกับผมว่า ' บอสค่ะคุณคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยถ้าฉันจะเข้าไปในห้องนอนซักพักนึงก่อน แล้วจะกลับ มาหาบอสนะคะ ' 
          ผมก็ตอบ ' โอเค ' ไปแบบตะกุกตะกัก ไม่มั่นใจ 
          เจนก็เข้าไปในห้องของหล่อนแป๊ปนึง จากนั้นเธอก็ออกมา 
          ...พร้อมกับเค๊กวันเกิดก้อนใหญ่ ...พร้อมกับ ภรรยาผม ...ลูกๆผม ...เพื่อนๆของผมเป็นขโยง ...เพื่อนร่วมงาน แล้วทุกคนก็ร้อง เพลงสุขสันต์วัน เกิดให้ผม.. แล้วผมก็นั่งนิ่งอยู่ตรงนั้น บนโซฟาของเจน 
+
+
+
แบบ...เปลือยกายอยู่...
............................................................................................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น