กาลครั้งหนึ่งผู้รู้ทางศาสนาอิสลามขี่อูฐตัวหนึ่งเพื่อเดินทางไปเมกกะ เมื่อมาถึงโอเอซิสแห่งหนึ่ง ท่านเห็นชายสามคนยืนร้องไห้อยู่ที่นั่น
ท่านจึงหยุดอูฐแล้วถามว่า “ลูกๆ ของฉัน เกิดอะไรขึ้นหรือ?” ชายทั้งสามตอบว่า “บิดาของพวกเราเพิ่งจะเสีย และเราก็รักท่านมากเหลือเกิน” “แต่ว่า” ท่านผู้รู้กล่าว “ฉันแน่ใจว่าท่านก็รักพวกเธอเช่นกันและไม่ต้องสงสัยเลยว่าท่านได้ทิ้งบางสิ่งบางอย่างไว้ให้พวกเธอไม่ใช่หรือ?”
ชายทั้งสามคนตอบว่า “ใช่แล้ว ท่านทิ้งไว้จริงๆ ท่านทิ้งอูฐไว้ฝูงหนึ่ง และในพินัยกรรมระบุไว้ว่าอูฐ 1/2 เป็นของลูกชายคนโต 1/3 เป็นของคนกลาง และ 1/9 เป็นของคนเล็ก พวกเรารักอูฐ และตกลงแบ่งกัน แต่ว่ามีปัญหาอยู่ข้อหนึ่ง คือ บิดาทิ้งอูฐไว้ 17 ตัว และเราเคยเรียนมาจากโรงเรียนว่า 17 เป็นจำนวนเฉพาะ เจ้าอูฐที่น่ารัก เราไม่อาจแบ่งพวกมันได้”
ท่านผู้รู้คิดอยู่สักครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า “ฉันจะยกอูฐของฉันให้ พวกเธอก็จะมีอูฐ 18 ตัว” แต่พวกเขาร้องว่า “ไม่ ท่านทำเช่นนั้นไม่ได้ ท่านกำลังไปปฏิบัติกิจธุระที่สำคัญ” ท่านผู้รู้ขัดขึ้นว่า “ลูกๆ จงเอาอูฐไปเถิด เอาไปเลย”
ดังนั้นพวกเขาจึงเอา 2 หาร 18 ลูกชายคนโตจึงได้ไป 9 ตัว จากนั้นเอา 3 หาร 18 ลูกชายคนกลางจึงได้ไป 6 ตัว แล้วก็เอา 18 หารด้วย 9 ลูกชายคนเล็กได้ไป 2 ตัว รวมทั้งหมดได้ 9+6+2 = 17 ตัว เหลืออูฐยืนอยู่ตัวเดียวซึ่งเป็นอูฐของท่านผู้รู้ ท่านผู้รู้กล่าวว่า “พวกเธอพอใจไหม ถ้างั้นฉันขออูฐคืนได้ไหม?”
ชายทั้งสามรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้ง และกล่าวตอบว่าแน่นอน โดยที่ไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ท่านผู้รู้อวยพรให้พวกเขาและขึ้นขี่อูฐ
สิ่งสุดท้ายที่ชายทั้งสามเห็นก็คือละอองฝุ่นกลุ่มเล็กๆ ร่วงหล่นอย่างรวดเร็วท่ามกลางแสงสุดท้ายอันเรืองรอง
นิทานเรื่องที่ 2
กาลครั้งหนึ่งมีทนายคนหนึ่งกำลังขับรถแสนสวยผ่านทะเลทราย เมื่อผ่านโอเอซิสแห่งหนึ่งเขาเห็นผู้ชายสามคนยืนร้องไห้อยู่ ดังนั้นเขาจึงหยุดรถและถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?” ชายทั้งสามตอบว่า “บิดาของพวกเราเพิ่งจะเสีย และเราก็รักท่านมากเหลือเกิน” “แต่ว่า” ทนายความกล่าว “ผมแน่ใจว่าท่านต้องทำพินัยกรรมไว้แน่เลย บางทีผมอาจจะช่วยได้ แต่ต้องมีค่าธรรมเนียมนะ”
ชายทั้งสามตอบว่า “ใช่ ท่านทำไว้จริงๆ ท่านทิ้งอูฐไว้ให้ และในพินัยกรรมบอกว่า 1/2 เป็นของลูกชายคนโต 1/3 เป็นของลูกชายคนกลาง และ 1/6 เป็นของลูกชายคนเล็ก พวกเรารักอูฐและตกลงแบ่งกัน แต่ว่ามีปัญหาอยู่ข้อหนึ่ง คือ บิดาทิ้งอูฐไว้ 17 ตัว และเราเคยเรียนมาจากโรงเรียนว่า 17 เป็นจำนวนเฉพาะ เจ้าอูฐที่น่ารัก เราไม่อาจแบ่งพวกมันได้”
ทนายความคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ง่ายมากเลย พวกคุณให้อูฐผม 5 ตัว คุณก็จะเหลืออูฐ 12 ตัว หารด้วย 2, 3 และ 6 แล้วคุณก็จะได้อูฐ 6, 4 และ 2 ตัวตามลำดับ” ชายทั้งสามทำตาม ทนายความผูกอูฐหน้าเศร้าทั้งห้าตัวกับรถของเขา และสิ่งสุดท้ายที่ชายทั้งสามเห็นก็คือฝุ่นฟุ้งก้อนใหญ่ปกคลุมแสงอาทิตย์ยามเย็น
นี่คือหนทางสองสายในการรับมือกับความขัดแย้ง ทางเลือกอยู่ในมอของท่านเอง...
อ้างอิง : http://clinkzfletcher.mobile.spaces.live.com/entry.aspx?h=cns!AF54AE87B37E261!1529&pie=1&fp=%2fentry.aspx
เดชา ตั้งสีฟ้า (แปล) โยฮัน กันตุง (เขียน). (2550).
การเปลี่ยนแปลงขับเคลื่อนความขัดแย้งด้วยสันติวิธี. กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ. น. 65-67.
ศาสตราจารย์ด้านสันติภาพศึกษา มหาวิทยาลัยเกรเนดา
จาก http://chali-kitkeen..../2011_05_01_archive.html
.......................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น